Χαρακτηρίζονται από σημαντική διαταραχή της συμπεριφοράς στην πρόσληψη τροφής. Οι δύο κύριες διαταραχές είναι η ψυχογενής ανορεξία  και η ψυχογενής βουλιμία.

Ψυχογενής ανορεξία

Αποτελεί μια πολύ σοβαρή κατάσταση, δυνητικά θανατηφόρο. Εμφανίζεται, κυρίως, σε κορίτσια εφηβικής ηλικίας ή και σε νεαρές γυναίκες. Σπανιότερα, εμφανίζεται και σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, καθώς και σε αγόρια εφηβικής ή νεαρής ηλικίας.

Τα άτομα με ψυχογενή ανορεξία χαρακτηρίζονται από:

– Διαταραγμένη εικόνα σώματος.

– Επιβολή αυστηρών διαιτητικών περιορισμών (υποσιτισμός).

– Δραματική μείωση βάρους.

– Αυστηρά προγράμματα άσκησης.

– Τακτικά επεισόδια υπερφαγίας.

– Πρόκληση εμέτων, λήψη καθαρκτικών, διουρητικών και φαρμάκων κατασταλτικών της όρεξης.

– Αμηνόρροια (στις γυναίκες).

 

Ψυχογενής βουλιμία

Η κατανομή ηλικίας και φύλου είναι παρόμοια προς εκείνη της ψυχογενούς ανορεξίας, αλλά η ηλικία έναρξης τείνει να είναι ελαφρώς καθυστερημένη.

Τα άτομα με ψυχογενή βουλιμία χαρακτηρίζονται από:

– Επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας σε σύντομο χρονικό διάστημα.

– Ακατανίκητη επιθυμία για λήψη τροφής.

– Υπερβολική ενασχόληση με τον έλεγχο του σωματικού βάρους.

– Πρόκληση εμέτων, κατάχρηση καθαρτικών ουσιών, εναλλασσόμενες περίοδοι αποχής από τη λήψη τροφής, χρήση διουρητικών και φαρμάκων κατασταλτικών της όρεξης.

– Νοσηρός φόβος πάχυνσης.

– Συχνά, ιστορικό ψυχογενούς ανορεξίας.

Αιτίες:

Δεν είμαστε σίγουροι για το ποιες είναι οι αιτίες της ψυχογενούς ανορεξίας και βουλιμίας. Παίζει ρόλο ένα σύνολο βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.

Ωστόσο, συχνό γνώρισμα ατόμων με διατροφικές διαταραχές είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση, τα αισθήματα απελπισίας και η έντονη δυσαρέσκεια για την εμφάνισή τους. Επίσης, ειδικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας συνδέονται με κάθε μία από τις διαταραχές. Οι άνθρωποι με ανορεξία π.χ. τείνουν να είναι τελειομανείς, ενώ τα άτομα με βουλιμία είναι συχνά παρορμητικά.

Αντιμετώπιση:

Οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να αντιμετωπισθούν αποτελεσματικά. Αν οι διατροφικές διαταραχές αντιμετωπισθούν από νωρίς, αυτό θα βελτιώσει την έκβαση της ανάρρωσης. Η ανάρρωση μπορεί να πάρει μήνες ή χρόνια, αλλά η πλειοψηφία των ατόμων αναρρώνουν.

Όταν γίνει η διάγνωση της διατροφικής διαταραχής, μπορεί να χρειασθεί η συμμετοχή διαφόρων ιατρικών ειδικοτήτων και επαγγελματιών υγείας, καθ’ ότι οι διαταραχές αυτές επηρεάζουν τα άτομα τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Σημαντικό ρόλο, διαδραματίζει και η εμπλοκή της οικογένειας του ατόμου που πάσχει από διατροφική διαταραχή.

Η υποστήριξη και η επιμόρφωση, καθώς και η καλύτερη κατανόηση των θεμάτων αυτών από το κοινωνικό σύνολο, αποτελούν ένα σημαντικό μέρος της θεραπευτικής αγωγής.